Senden Sonra

Hiç bu kadar yalnız hissetmedim kendimi
Hiç bu kadar ağlama ihtiyacı duymadım
Bu kadar insanlardan nefret etmedim
Yalnızlıığımdan korkmadım hiç bu kadar
Bilmediğim duygular sarmadı beni böyle
Olmadık hayaller kurmadım
Küfretmedim bu kadar gelmişime geçmişime
var olan her şeyime
Aynalara boş gözle bakmadım
Dünyanın pisliklerine lanet okumadım bu kadar
Hiç bu kadar ağlamadım
Bu kadar nefret etmedim senden
Bu kadar nefret etmedim kendimden
Bu kadar ihtiyaç duymadım ölüme
Her şey gidişinle oldu
Gidişinle bambaşka bir insan
Gidişinle bambaşka bir 'ben' kaldı geriye
Yaşayan bir ölü kaldı.
Sen de gittinya bu kadar hıçkırık dolmamıştı boğazıma
Bu kadar alışmamıştım karanlığa
Bu kadar farklı gelmemişti ezan sesi
Yokluğunda bu kadar olmamıştım
Umutlarımı buruşturup atmamıştım çöpe
Böceklerle dost olmamıştım hiç
Saçlarımın kar beyazına aldırış etmemiştim bu kadar
Sokakları ölüleri sevmemiştim
Onlara bu kadar özenmemiştim
Seni bu kadar hem sevip hem nefret etmemiştim
Şimdi yaşıyorum ama ölüyüm
Ve hiç bu kadar yaşayıp ölmemiştim...