Seni Allah Bile Affetmeyecek

Ne o göç vaktinde misin
Elin eteğin toplanmış rüzgarsız
Kuş sesleri fısıltısızdır
Anladın değil mi
Çakallara nasıl yem olduğunu
Yükünü tuttu ahların günahların
Vebalim boynunda kalasıca
Şimdi kar beyaz kefene güvenme
Ölüm bile paklamaz seni

Ne o şimdi de geri adım mı atıyorsun
Şerrin nokta gibi belirgin
Akibetin zihnin kadar bulanıkken
Şıngırdaklı Naciye günlerin bitti mi
Kastanyak alayım mı sana
Bu defa toplama ama tamam mı
Fırfırlı kızıl eteklerini
Dön dönebildiğince destursuz
Akşamın sıfır yörüngesinden
Ellerin dua da bile yumruk
Hala anlamadın mı
Ölüm hiççç paklamaz seni


Ne o kırık çıpayla demir mi atıyorsun
Denizlere temel atmak zordur güzelim
Gerçi, farketmedi senin için
Suyun tuzlusu tuzsuzu
Aklın hafzalan gibi bulandırdın ve bunalttın
Martı iken pençe atmaya yeltenip
Kendini kartal sandığın günler bitti mi
Kanat uzunluğunda bir kelam müsveddesi ile
Ahkam kesmeye başladın edipliğe soyunup
Cıfırt soy ağacından sülale çıkmaz
Anladın artık değil mi
Yırtık pırtık dilinle
İklimlere öykünsende
Ölüm bile paklamaz seni

Ne o günah mı çıkarıyorsun
Hadi şimdi dur kıyama
Daha fazla incitmeden gel rûkuya
Sûcut için geç değil
Kıraat sallamadan ruhunu
Kapan seccadene
Tesbih tanalerince tövbe et
Üfle vicdanının tıkanmış künklerine
Ay nura baş eğmeden evvel
Allah korkusu ikameti al
Kırdığın gönüller mahallesinden
Bir tutam komşuluk öğren
Bez bebeklerin çocukluk hanesinden
Lakin:
Unutma, kırkından sonra teneşire
Bir adımlıktır mesafen
Katlama peş/kirini ve kefeni
İstiğfar vakitlerine d/ar düşmedikçe
Ölüm bile paklamaz seni

HÜZÜN ŞAİRİ