Seni Anarım

Seni Anarım

Bahar sıcağında dağ başında bir başıma
Nanesi, çiçekleri, huşu verir en kabasına
Canlı cansız varlığın, kelebeklerin hasına
Baktıkça seni, yalnız seni anarım Rabbim!

Güneş naif yürekleri yakar; kar, buz erir.
Kaya üstünde çiçekler bile tohum verir.
Çoğu derde dermandır haşarat ta zehir.
Baktıkça seni, bir seni anarım Rabbim!

Pişiren sıcakta buz gibi suların şırıldar.
Gökte kamerin, yıldızın her gün parıldar.
Gece karanlığında ateş böcekleri ışıldar.
Gördükçe seni, sade seni anarım Rabbim!

Nasiplenir hayvanat büyükbaş, küçükbaş
İstemezsen ne su verirsin, ne av, nede aş.
Gayrısında alır cümle varlığı amansız telaş.
Nimetlerinle seni, bir seni anarım Rabbim!

Gezgin bedenim coştu da coştu nedensiz
Birçok lütufla nasiplendi, kefil ve bedelsiz
Sebebi var mıydı sezmenin? belki sebepsiz
Sebep sendin Rabbim, seni anarım seni!

Ahmet TOPAL
20.10.2009