Seni Beklerken Yalnızlık

Haylaz bir fırçanın yalpalayan renklerinde
Alalanmış hoyratlık savrulan...
Zemheriyi ağırlayan sokaklarda

Yazdan kalma naylon barakaların
Rüzgarına salıveren kendini ve kentini
Öksüz çocuklar gibi deniz
Eli koynunda
Dalgası sığında...

Bitimlik düşlerin tükenmişliklerinde yol alıyor zaman
Saatler aynı yarımda
Noktalar cevaplara nazır
Sorular inadına yalnızlıklarda

Tualda son darbe duvardan vuran sarmaşık
Aydan bir gölge gecesine düşen
Beyazını karasında boğan
Rüyasını hayra yoran yalnızlıklarda

Sedef vurgunu dökülüyor gün yavaştan
Pul pul anı, izden bitap yelkovan

Yarasını kanatan bir mozaşist görünümünde
Seğirtmeli oyunların daimi ebesi
Ayşecik cik cik
Fatmacık cık cık
Sen bu oyundan çık yalnızlık

Sahilinde dönmesi beklenilen kadar kutsal
Masanda vefalı bir can gibi dik
Sırdaşların en lal olanı
Sevgilinin ev sevileni yalnızlık

Zeki'nin yıldızlarından bile yoğun
Onun kadar bozgun yalnızlık

Serpilen bir renk ebemkuşağının altında
Yağmur perisinin maharetli ellerinde bir sanat
Sarımlık cigaralarda kaliteli unutulmuşluk

Bir ses,
Bir söz,
Bizsiz
Yalnızlık...


Hoş geldin
Neredeydin dün akşam


Koynumda saklarken sana ait düşleri
Sen kimi aldın koynuna yalnızlık?