Seni Benden Alan Ellerdeyim

kimdi bu askın suclusu bilmiyorum,
hangimiz mahkum, hangimiz gardiyan
kimdi bu askı yakan, kimdi seni benden ayıran...
simdi yasadıgımız acılar hangi cihana sığar.

oyle agırdı ki ayrılıgın bedeli dön diyemedim
sen lanetler yagdırırken ardımdan
içimde kopan fırtınalar, nafile
yangın yerinde yuregim hala sen göremedin...

seni benden alan ellerdeyim şimdi,
seni kaybettiğim o yerde enkazın içinde,
beni bırakmazsın deme oralarda
beni böyle caresizce yakmazsın, yakamazsın...

hani bana soylediğin o agır sözler vardı ya,
onları bile duymuyorum artık,
bilirim seninde için öylesine yanar,
ne kadar lanet etsende sözlerinde bile hasret kokar..

gozlerimden yas yerine kan damlıyor artık,
basımı yastıga gomuyorum kimse duymasın diye sesimi
yuregım bin parcaya bolundu hep bir yanı eksik...
anlatmaya ne kelımeler yeter nede gozyaslarım..

bilirim bu sevdayı içimde yasayacagım artık, sensiz
peki sen, sen hiç acı cekıyormusun benim kadar,
tanrıya el actım yalvardım beni biraz olsun anla diye
herseyden vazgectimde senden vazgecemedim asla da vezgecemeyecegim
dilerim bir gun, bir gun beni affedersin..