Seni Dünden Daha Çok Özledim

Unutma sevgilim !
umut sensizliğin en büyük ejdergahı
sen gönlümün yadıgarısın

şimdi ben karlı dağın yamacında kasırgalı rüzgara karşı yürüyorum
senin o doğduğun kıraç topraklara iniyorum
yüreğime ahşaptan bir mesken yaptım
senli yarınlı sabah güneşinle ısınıyorum

adresi karalanmış bir mektupla aradım yollarda
postası harabeye dönmüş kutuların içinde
z/ay olan mektuplar yazıyorum

ve hatıralarım sana emanetken şimdi sana koşuyorum
ulaşmayan elimle yazıyorum
umudun rengini mavı bulutlara ulaşsın aya

sevgilim
bugün seni hergünden biraz daha fazla özlüyorum
sensizliğin hasreti seni bana daha çekiyor
rüyalarımı süsleyen canparem
o kalpli sakızlar uçuşuşuyordu heybemin içinde

her sabah nefesim senle doğacak
yeniden her akşamın sabahlarına uyanacağım
ve seninle ölmeye çoktan razıyım

şimdi senin adınla haykırmak istedim
yüreğimle
kalbimin bir köşesinde gönül bağlarımı açtım
gözlerinle uyanıp bir ömürün son nefesinde
seni dünden daha çok özledim

şimdi gökyüzü bulutlara b/aktım
seni aradım bulutlar arasında
sürgündüm gönüle çalan sazım
içimde yaralı bereli ağıtlar dolaşırken

her gün sevdamın heybesinde acılarımı gülüşlerini topladım
kuşandım yollarına düştüm
bir ömüre bedel verdiğin yüreğimle

cesaretimle dağların ufkunda
akşamın karanlığında
yayan yalın ayak yürüdüm yollarına
sensiz olan umut yolculuğun en son durağında

merhaba ahali
merhaba yoldaş şiariyle güneşe giden yollarda yürüdük
yarınlı gülüşlere doğacak sabahlara
bir göz kirptım gülüşümle..!

17*11*12*Karataş*