Seni Düşündüm De Dün Akşam Yine

İşçinin günlüğü (5)

Bir insanı sevmenin/ gülümsemenin

Ve aşkın güzelliğiyle…

Seni düşündüm de dün akşam yine

Gözlerinle baktığın her yer

Ve hasretle sarıldığın her şey olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Dağların kuytusundan sana ışıyan güneş

Ve gökten sana el sallayan sevdalı bir yıldız olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Saçlarını usulca okşayan rüzgar

Ve toprağına -deli divane- çiseleyen yağmur olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Sevdanın renkleriyle harmanlanan gök kuşağı

Ve yüreğine taşkın bir sel gibi akan ırmak olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Bahçende yeşerttiğin sevda çiçeğin -saksıda hercai menekşen-

Ve ellerinle dokunduğun her şey olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Dudağınla yaktığın sevda ateşin

Ve yüreğine henüz hiç dokunmamış olan o en güzel dokunuş -aşk-

En şık davranış/ en güzel bakış

Sana söylenecek olan

Ve henüz, Nazım Hikmet’in bile söylememiş olduğu

O en güzel söz olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Soluk soluğa şiirlere bulaşan bir aşk

Aşkla ölüme meydan okuyan en cesur öpüş

Ve dudaklarına -anayurdum gibi yerleşen- ezeli ve ebedi bir gülüş olmak istedim

Seni düşündüm de dün akşam yine

Seni düşündüm de dün akşam

Seni düşündüm de dün

Seni düşündüm de

Seni…

Seni seviyorum sevgilim

Ağustos 1989 (PTT şantiyesi) Terme/ Samsun