Seni Düşünürken S/aklımı Yitirdim

bugün üzerime dolu kar yağdı
yüreğimin ateşi söndürmeye y/etmedi

üşüdüm
titredim
durdum
bütün bedenimle düşlerimi s/ayıkladım
ve çok üşürken beyaza g/özlerim karardı
seni düşünürken s/aklımı yitirdim

geçmişin anılarıyla kaldım
yılların yorgunluğu üzerime gelince
sensizliğimle dağları y/aşarken
her yer beyaza bürünmüş haldeyken
kurtlar sokak aralarına dalmışken
sokak kaldırıklarında yanızlıklarım senle k/aldı

kuytu bir köşede kuş misali yemini gagasıyla yediğim anlardı
seni düşündüğümde
yaralarımın acılarını heybemde taşıdım
yürek yorgun yorgun militanca savaçtı
iğrençliğin yüz karasıyla
artık bana olan borcun k/almadı
arkamda gözüyaşlı bir annem gözü karalı sevgilim ağlasın

yanyana gelişine ölümüm senden önce olsun
fikrimce ölüm gelirse aynı anda gelsin
neden mi?
iki durum çok zor babamdan bilirim...
babamın sevgilisi ölünce hayat zindana dönmüştü

artık geç oldu
her şey zamanda güzel
bir insan ağaca bencer
ağacın meyvesi olgunlaşır
sonra yere düşer yada canlı alır kursağına

rüzgara savrulmuş kuytu bir yerde kaderine razı olur
hatta
güzel bir yüreğe mideye inmiştir
ne belli ki yiğen yemiştir
yada kurda kuzu yem olmuştur

şimdi insandır güzelliği yaratacak
kirletende insanoğlu zorbaların zihniyeti
engeleyenlerin zülmü ise hayat zindan
bir sevda yarası kadar derin
sevdası büyük olanın savaşı büyük olur

uçurumlu aşkların büyük duası
hüznü haykırışına gülüşüne seslenişi
ölümü ağıtlarına kalınca
gökyüzüne duaları eksik olmaz
yere bedduası varken bu dünya b/atsın
korksun b/aksın ç/atsın

her şey yere atılırken
ya neşeyle yada hüzünlü halaylar çekeriz
gülüşlerimiz gözyaşıyla sel olur
ölüme ağıtlar hüzünler karışır
her şeyıi gökte ararken b/akarsın her şey yerde

*seni düşünürken s/aklımı yitirdim

31*01*12*Karataş