Seni Elbiselerle Düşünmek

sevgilim, günebakan çiçeğim

zamanı ikiye bölüp

büyük parçayı sana veriyorum

bak mandalinalar soydum sana sevgilim

kendini subay sanan mandilanalar

eşilik ediyorum sevgilim sevdiğin şarkılara

çocuk resimlerine çöp adam çiziyorum

sevgilim bak bu adam, bu da adamın boynu

ben yağlı urganım, kendimi asıyorum

postacı, güvercinlerini bana emanet etti

yerçekimine muhalefet edip bulutlara dokunuyorum

sevgilim ne olur bana bir yalan daha söyle

sen ne söylesen ben hemen inanıyorum

kiralık bir dünyanın dördüncü katı

hayatı bir asansör düğmesi gibi çağırıyorum

çıkarken hep eksiliyorum, inerken daha da

derimin altına sızıyor sözlerin

sevgilim, bak bu tenim, bu da terin

ben çıplak bir ağaç gibi,

kendimi dallarımdan soyuyorum

sevgilim, her gece rüzgârdan azar işitiyorum

aklım saçımdan daha dağınık

tek celsede boşanıp elbisemden

en çıplak anımı sana veriyorum

yedi kıtada birden yasaklanıyor

seni elbiselerle düşünmek…