Seni Karanlığa Gömdüm..

yeni tanıştık,
anlayacaktık bakalım
sen kim, ben kim
olacakmıydık bakalım
sen
ben
biz..

hava serindi biraz
küçük bir kafeteryaya girdik
kalabalıktı içerisi can'lar vardı geveze
bir uğultu kulaklarda
kim ne diyor sen ne dedin
duyamadım uydurdum.
kızdın sustum.
uğultuyu dinledim
sinirlendin.
bende sana sinirlendim
çaktırmadım..

içerisi havasız kaldı bir an sanki
ben hayattan alacak bir nefes buldum
o kafeteryada
sen bulamadın.
boğuldun.

hadi dedim mutluluk oyunu oynayalım
dışarı bakalım ne görüyoruz sayalım
ben sevdim burayı
biraz daha dayan da
şu çayımı yudumlayayayım.

cam buğulu,
cam tam ortadan çatlak
o taraf senin bu taraf benim.
hadi dışarısını seyredelim
mutluluğun sırrı bakış açısında
neler göreceğiz deneyelim
görmek istersen benim gözümden
başını bana yasla
ben gözlerine
gözlerimle
yol gösteririm.

dedin bir martı uçuyor keşke hep havada kalsa.

iyi ama o yemek telaşında
arada inecek mavi yerlere
hep yaşayamaz ki mavi göklerde.

dedin gökyüzü masmaviydi neden geldi bulutlar.

gökyüzü ağlayacak
toprak sevdasına kavuşacak
yağmurun sesi
sevenlerin yüreğinde
aşk şarkısı olacak..

dedin hava kararıyor güneş hiç batmasa

iyi ama yarının nasıl doğacak..

camın buğusunu sildin
sanki görecekmiş gibi
yine de göremedin
gördüğündeki gerçekleri.

oysa sana gözlerimi vermiştim.
vazgeçmedim.

hadi gel dedim güneşi uğurlayalım.
geceye yıldızları sıralayalım
sabahın ilk ışıklarında
güne selam duralım..

güldün alaylı...

dedim merhaba sana şimdiden
batan güneş
yarın yeni umutlarla doğacaksın biliyorum.

güldün alaylı...

sen kendini aydınlık sandın ama
karanlığa yakındın..
bende seni kandırdım
geceye aldım
gecenin karanlığında bıraktım.

sabah güneş doğarken yanımda yoktun..

güldüm alaylı...