Seni Kendimde Saklamışım

Büyük halamdan kalma
Kırkyama bohçalarımda
Çeyizlerim var kırk kilit altında
Beyaz patiskadan çarşaflar
Anılarım var sandıklarda sakladığım
Kimseler görmesin diye
Kat kat örtülerle sardığım
Sıcak öpüşlerim var soğumasın diye
Çuhaların içinde dantellerle süslediğim
Kokularım gül kurusu renginde

Büyükannemin radyosunda çalardı
'Altın hızma mülayim'
Sen çok severdin ya
Ruhi Su dinlemeyi
Radyoyu da sakladım sandığıma
Saysam bitmez ama saymam
Ya biterse sakladıklarım

Sabah yelleri eserken
Taşlı yoldan süpürüp gelen
Denizin kokusunu sakladım
Akşam sofralarındaki
Anason sarhoşluğunda
Sardalyenin rakıyla arkadaşlığını
Üşüdüğümde omuzlarıma verdiğin
Kahverengi hırkanı
Sakladım

Elmacıklarına yuvalanan gamzeleri
Kaşlarına yerleşen okları
Ellerini sıcacık saran sarmalayan
Öpüşünü tenimi dudağının
Damarlarımda kımıl kımıl
Ateşini teninin
Parmak uçlarını sakladım ensemde

İnsanları ,börtü böceği,
Karıncayı incitmeyen,
Sevgi dolu yüreğini sakladım
Ve özgürlük aşkını
Yediden yetmişe herkese
Eşit davranışını sakladım

Ben sen oldum seni saklarken
Kendimi saklayamaz oldum
Bir baktım ki ben sen olmuşum
Bir çiçeği koklarken yahut sularken
Martılara simit atarken
Rakımı yudumlarken kadehimden
Bir çocuğun saçlarını okşarken
Sıcacık somunu kırıp paylaştırırken
Şarkımı söylerken özgürlük adına
Bakarım kendime de
Ben hep sen olmuşum
Seni kendimde saklamışım
Açtım artık sandığımın kapağını
Nasılsa ben sen olmuşum
Gerek yok artık saklamaya anıları
Sırtımdan çıkarmıyorum kahverengi hırkanı...