Seni Leylekler Getirdi

Her gecemin meçhul faili, serzenişlerimse; kimsesiz bir çocuk gibi, kuytularda
Mutluluklarımı, "seni leylekler getirdi" yalanına sattım umarsızca...

Çaresizlik hat safhada olmasa, yaşanırmıydı bunca muamma ?
Tamda bahar ortasında...

Bir çıkmaz sokak yokuşunda, nefes nefese kaldım
ve kana kana susuyorum...

Sessizliğim sırılsıklam velhasıl; kuruyorum tenimi ölüme...
Kaç gece daha diz çökerim ki önünde ?

Urgan, çığlık çığlığa pervaneyken peşimde...
Herkesin son bir şansı olsada, yolun son dönemecinde;

Ölümün en kuzeyinde; dönencesi kış olunca baharın, her seferinde
Yakışmıyor yaşamak affola !

Nil nehrine serpiyorum adını, son kez nefesimle...
Küllerin ellerimde, ellerim nil nehrinde; son nefesinle...