Sorma Seni Sana Anlatamam
seni sana anlatamam
anlamıyorsun ki
ağladığında sesini duyuyorum
şiirlerimle siliyorum gözyaşını
güldüğünü hissediyorum
ve seninle gülüyorum
peki ya sen
gözyaşlarıma
ellerinle dokunabilir misin
ellerinle silebilir misin
cesaretin var mı buna
çay bile
sensizlikte demlenirken
dudaklarının ve söylediğin
o şarkıların
bu kadar güzel
olduğunu bilmiyordum
tüm kelimelerim o kadar yetersiz ki
bu acıyı anlatamam tarif edemem
anlatsam da o kadar değersiz ki
en derinde
kalbinde bir yer olduğunu biliyorum
seni sevdiğimi
söylemenin mümkün olduğu
bir yer
sorma anlatamam
anlamıyorsun ki
o derin
gizemli yere yaklaştığımı hissediyorum
ama bunu sana açıklayamam ki
seni sana anlatamam
anlamıyorsun ki
kimi zaman gülüşün gül bahçesi
kim zaman zulüm gibi yakıcı
kah çocuksuyum deli deli
kah zincire
vurulmuş gönlüm
yüreğimde
senin mührün var
gel de aldırma
renk renk gözler
alev alev dudakları
görüyorum
koşup seni arıyorum
anlayamazsın
gökte yıldız görsem aklıma geliyorsun bilemezsin
seni kentlerde seni bulutlarda seni denizlerde görüyorum
seni deli divane aklımdan koruyorum hep aklımdasın
bilemezsin
hem nerden bileceksin ki
senin yayında sana herkes gibi bakıyorum
yüküm ağır seni saklıyorum kalbimde
ağlamayı gülmeyi üzülmeyi bilirsin de
beni nerden bileceksin ki
içtiğim sigaraları nefesimi boğan dumanı
adını duyunca düğümlenen boğazımı
şarap gibi açtığım akşamları
sensiz vardığım sabahları
nerden bileceksin ki
bilsen de umursamazsın
biliyorum bilsem de
elimden tut beni
uykusuz gecelerden çek
uçurumlardan düşmeden
tutamayacaksan elimden
bana öğret vurdumduymazlığını
yargılamada bu şairi yokluğuna alışkın
sensizliğin çöllerinde susuzluğa da alışkın
zamansız sevdin deme elim kolum bağlı
telaşla ölümü olacak ışıkta dönen pervaneyim
bir renk arıyorum gözlerinde bir umutla
ha sakın ha ölümlerimi gözlerinle sorma
ne de olsa tükenmez bu şiirin sana aşkı
tükenmez kalemim sen olursun şiirlerimde
tükense de boş ver be güzel kadın sen gelme
ben adını demesem de anlıyorsun aslında
sorma ben seni sana anlatamam...
İçiyle dertleşir gibi şair, nicelerine...