Seni Sevdiğimi Toprakta Bilsin

Efkarlıyım
dünden kalan zor derdin acıyan gülüşlerimle
baktım yine sen varsın ahuzar gönlümü k/alan

bugüne yine dertlerim uyandırdı
sensizliğin kahrına k/alışım
gürbetin acıları serpildi yüreğim isyanda
bilsen
güler'miydin
acırmıydın
bilmem

ve hatırlandıkça anılarım
yine düşerim yollara kıyısı denizin ortasına düşen
düşlerimle kaldım yine bu gecenin karanlığına

dedim ya hatırladıkça
gönüle çalan
gönüle koşanları
sevdaya düşenleri
sevdaları düşündükçe
deli gönül havalanır uçar gider sonsuzluğa

düşlerimle ölürüm sensizliğin varlığında
uzayan bir yolun sonu ölümde olsa
kar düşüyor seni düşündükçe
gönüle düşen namelerin kadar
toprak örtün mezarıma yakın olsun tohum
çıksin isterim benden sonra maviliğe b/aksın
görsün gök yüzü renklerini

sevdam beni yok saymıyor
gözüm arkada kalmaz bilirim
güneşin kadar ısıtır toprağı
ya tomurcuk filizlenen yaprak yeşili
nefes alır güneşinle baharım

yine seni düşündüm gecesi olmayan günlerde
sevdiğini söyle bir kez de olsa rahat uyuyayım
ve haykırışın arşa ayan
toprağa yayılsın ısınırım toprağın arasında
sesinle gözüne baksın
sesini duyayım gözlerimle uyuyayım sonsuzluğa

yeter ki
sevginle uyuyor desinler
seni sevdiğimi bilsinler
seni sevdiğimi toprakta bilsin
sen sevdiğin kadar....

26*12*13*Karataş*