Seni Seviyorsam Eğer 2 (devam)

Dilekler tutuyorum senin için,dualar ediyorum.
Gülmeni istiyorum,mutlu olmanı.
Bir daha hiç yaşamamanı bu kötülükleri.
Senin için senden çok istiyorum bir tanem.
Yokluk nedir bilmeden,
Keder nedir bilmeden.
Oradan,oraya savrulmadan bir kuru yaprak gibi.
Bir bilsen sana neler vermek istediğimi.
Elimde değil canım.
Verebileceğim bir yürek dolusu küçücük bir sevgi.
Elle tıutulur değil,
Gözle görülür değil,
Yalnız hissedilir gibi.

Sen ve ben....
Ne ilk , ne de son.
Hep böyle olmuş insanlar yaşadıkça.
Kimileri gülmüş, kimileri ağlamış.
Hiç izi kalmazmış sanma anıların.
Her sevgi kalplerde bir iz bırakırmış.
Göremezsin,bulamazsın,
Bir an andığında yüreğin cız ederse,
Titrer ürperirsen birden,
Gözlerinden bir damla yaş süzülürse kalbine,
Orada duruyordur küllenmiş anılar.
Anlarsın.
Andıkça ağlayasın gelir,
Andıkça göresin gelir,
Çaresiz,özlemin sığmaz içine.
Yüreğin çarparda delicesine,
Belki çok uzakta,
Belki erişilemeyecek kadar.
Göremezsin...

İşte o an.
Ilık bir rüzgar okşarsa saçını,
Soğuk bir rüzgar yalarsa yüzünü.
Görünmeyen bir el,
Tutarsa göz yaşlarını yere düşmeden,
Anlaki bu benim ruhumdur sana dokunan.
Odanın içindeki hayalimdir saçlarını savuran,
Soğuk dudaklarımdır yanağını okşayan.

Ne çıkar ben olmasam.
Bir bahar gelir,bir bahar geçer.
Kalbinde küllenirken anılar,
Tekrar biri çıkar.
Onu da seversin belki.
Beni sevdiğin kadar.
Ben her bahar severdim birini seni tanıyana kadar.
Ben insanları severdim,
Ben yaşamayı.
Güzellikleri severdim doyasıya.
Mutlu olmayı.
Bak hiç şikayet etmiyorum.
Hiç ağlamıyorum senin gibi.
Ben en güzel günleri yaşadım seninle.
Tıpkı bir melek gibi.

Ağlıyorsam eğer senin içindir.
Senin içindir yanağımı ıslatan göz yaşları.
Senin içindir duyduğum hüzün.
Tıpkı bir karabasan gibi.
Melekler ağlamaz derler,Sakın inanma...
Melekler de ağlar bizim gibi.
Dedim ya.
Seni seviyorsam eğer,
Senden vazgeçemem demek değildir.
Bak vakit geldi.
Katedrallerde çanlar çalıyor,
Camilerde ezanlar,
Tüm dünyada insanlar ağlıyor.
Tüm sevenlerin bir acı doldurmuş yüreğini.
Belki sen duymadın bile
Ölümün soğuk nefesini.

Sen..
Tıpkı bir melek gibi uyurken yatağında.
Benim kara pelerinli azrail baş ucumda.
Omuzlarımda kemikli elleri
.
Yüzü yok, göz çukurları boş,
Beni götürmeye gelmiş besbelli.
Son bir kere istiyorum seni görmeyi,
Bırakmıyor ellerimi.
Gözlerim kapalı,
Ruhum yükselmekte bedenimden,
Soğuk rüzgarlarla.
Yanımda sisler içinde bir tren bekliyor.
Ara istasyon yok,
Hiç bir yerde durmuyor.
Anlıyorum ki.
Bu dönüşü olmayan yol.
Şeytan el sallıyor geçerken sinsi gülümseyişiyle.
İşte vakit geldi,
Artık veda zamanı.
Şairin dediği gibi;
Elveda aşkım gidiyorum artık.
Nereye mi!
Benim ülkeme.
Aşksız sevgisiz yaşayanların yanına...
Belki çok uzakta,
Belki erişilemeyecek kadar.
Bir gün...
Ilık bir rüzgar okşarsa saçını,
Soğuk bir rüzgar yalarsa yüzünü,
Görünmeyen bir el tutarsa
Gözyaşlarını yere düşmeden.
Anla ki...
Bu benim ruhumdur sana dokunan.
Anla ki.
Bu benim sevgimdir saçlarını savuran.
Soğuk dudaklarımdır yanağını okşayan.
Anla ki.....
Bu benim hayalimdir,
Seni unutamayan.........
15 eylul 2001
Dilaver Övüç