Seni Seviyorum Yandı

Bir dirhem bir çekirdek hazırım,
uslanmaz yanlızlığımla arşınlarım,
yosun bağlamış arnavut kaldırımlarını.
Zıtlaşır, içimdeki ürperti ile sabahın ayazı.

Mahmurane gözlerimle,
günün ilk sitemi kendini ısıtan güneşe.
Üşüyorum...
Teselli sıcacık azığımda, pudra şekerli,
çaya hasret kürt böreği.

Kağnı kılıklı otobüsü durakta beklerken, dipçik gibi,
maküs talihime, geceden hazırladım kalbimi.
Yeni günde kirlenmeye hazır, bâkire,
bembeyaz bir sayfa açtım, fâkirane.

Hain zaman vurdu, hiç vakit kaybetmeden,
son demlerde gibiyim, sabretmeliyim,
olsa da bana büyük beden.
Anlaşıldı bugün zor olacak dünden,
dünde öyleydi, öteki günlerden.


Sanki seni anlatıyor sabahın ilk şarkısı,
ruhuma suretin yetmiyor, dimağımda varken aslı.


Mahsusmu geçiyor bu otobüs, hep anılarla dolu bu yerler,
İşte, yağmurdan kaçıp sığındığımız duraktaki gülücükler.
Ne işimiz var aşikare öpüştüğümüz ağacın aldında,
başkaları sallanıyor şimdi o büyük salıncakta.
Benim balıkları tutup senin denize attığın iskele,
bak! simit ve kağıt helva aldığımız dede.



Durmak zorundayız, seni seviyorum yandı.
Kararını ver inecekmisin yoksa devam kalkalımmı?



İndim!

Ve gölgem benden önde, sana geliyorum,
beni beklediğin, büyük söz merdivenlerinden aşağı.


08.07.2009 Perşembe - Eskişehir