Seni Sevme Resitali 5 Final

İmanım oldu seni sevmek
Ödenmiyor hiçbir ibadetle
Zikirlerde yıkıyorum sabır taşlarını
Sokağı çıkmaz şehirlerde
Bekliyorum seni
çık gel sislerden üşümük sesle
kapısını bir kez çalamadığın gecelerime

zaman evrimsiz
kederim kuşkun
gölgem bilmez beni
bilmez
dağ başlarında yürüyorum
.............yalnızlığın kıvrımlarını
çöl geçer gibi geç gel
aramızda yatan uzaklığı
karasıyla bırak
gel yeter


buzun su hali yürek
çapraz ateşlerde
yüksek fırınlarında hasretinin
varsın yürek girsin bitkisel hayata
yalnızca düşler çıkar çeyiz sandığından
bu yeter bana
yeter ki vurulduğum gözlerinden bakayım baharlara

bu şiirin başında yoktu adım
kök tuttum sevdana
hiç tutamasam da elini
öğrendim adımı
su damlasında sürüklenen umutlarla
şimdi neresindeyim şiirin
vedalaşmayı beceremeyen kelimelerle
................................düşüyorum
boşluğuna ihtilallerin
yoksun
hiç olmadığın gibi
bırakacağım yerinde de olmayacaksın bu resitalin
tutanaklarına böyle geçilecek
sessiz sedasız hasretimin
zaman sarnıcının ayrıntılarında
demirlemiş sevda
aynada buz tuttu gölge üstelik
gel
çöz beni sensizliğimden
cennet yıldızlarım
yokluğunun gölgesinde
bileklerini kesmeye yeter bu resitalin
hoş bir sedayla dolu yelkenlerim
haram aylarında olsak da sevda denizinin
aslında hiçbir şey telaşlandırmıyor bu kanı donuk şiiri
ki sensin güneşi
öylece duruyor bakışlarının altında
söz uzaklığıyla
elif tenin düşer imgeme
açmazda
çıkmazda da değilim aslında
sen varsın yüreğini infilak ettirdiğim hayatta
birde ben
yaşıyoruz işte be gülüm
yetmiş bin kere yangın külüne dönsem de


agustos 2009

"seni sevme resitali"nin başından sonuna kadar sesiyle şiire ahenk ve hayat veren BİRSU CANYOL'a teşekkür ediyorum.