Seni Sevmek

Seni sevdiğim kadar bir gülü sevseydim
Dört mevsim boyu çiçekler açardı
Seni sevdiğim kadar yaşamayı sevseydim
Ecel çaresiz kalır utanırdı
Bana ait ne varsa aldın içimden
Ardında bir tek hüznün fotoğrafı kaldı
Yasakmıydı tuzakmıydı bilemedim ama
Ne yana dönsem karşımda hep hayalin vardı

Herşeyi oluruna bıraktım da
Bir seni atamadım içimden
Oysa unuttum demek bile hatırlamaktı
Şöyle bağıra bağıra haykırmak istedim hayata
Çünkü seni sevmek hayatı silbaştan yaşamaktı

Olmadı...tutamadım ellerinden son kez sımsıkı
Ateşi tutan ellerim bir tek sana dokunamadı
Kirpiklerinde takılı kaldı gözyaşlarım
Ey hayat !!! sonu hep ayrılıkmıdır başlangıçların

Avuçlarımda sakladım kurduğum hayalleri
Bir sabah düşlerimi pencereme astım
Masum bir mektuba gizlenmişti hüzün
Acıyı bir bir gülüşlerimle topladım
İçimde hep hırçın bir fırtınaydın
Oysa bütün meltemleri sevdana ısmarladım
Ağlamak istedim çocukların dilinden
Ama sen gözümdeki bir damla yaştın ağlayamadım

Bir gün gökteki yıldızları sayarak yürürken
Yerdeki çamura bulandı ayaklarım
Birini seçmek diğerinden vazgeçmekmiş
İşte bunu o gün anladım...