Seni Sevmek

hüzün raks eder yine;
sessiz gecelerime de eşlik, kıskançlığım.

bir yudum suya hasret gibi dudaklarım,
çatlak kırgın ve soğuk,
kuytu bir yerlerde unutulmuşum usul usul,
belkilerle kalan hayallerime isyanım.

vurguna döner her çırpınış,
sessiz sedasız intihar eşliğindeyim,
ve gülüşlerinde bıraktığım mutluluklarım,
hüsran üstüne hüsran.

bir raconu vardı sevdanın,
biraz çoçuk biraz sert biraz sessiz,
içten içe yok oluşların başlangıcı yaşananlar

koskoca bir adam boğuldu gözlerimde bu gün,
bir yanlızlık hikayesi belirlediğim hudutlarımda
zıvanadan çıkmaya ramak yaşıyorum.

bir yerlerde tüketilirken aşk,
şarabını içmek günah;
dalından koparırken bizi yalnızlık,
hüzün kadar acıydı sevmek,
ve beklemek.

adı sanı blilinmeyen bir yerde,
adı sanı belli bir sevda.
sonu başından belli,
ama yakışıyordu umudetmek;
ve sevmek.

herşeye rağmen dökülemeyen,
kirpiklerde ramak bir kaç gözyaşı.
saklanırken yakışıklı bir ayrılık;
sapa sağlam ayakta kalmak,
ve bir okadarda çökmek.

işte seni sevmek...