Seni Sevmek Kadar Hasretin de Güzel

Deniz değince
sen s/aklımdasın
uzak denizlerin ötesi okyanus dalgaları gibi
özlemekteyim
hiç ulaşılmayan bulutlara baktığım gibi

seni hatırlayınca
suyun şamarı dalgalar
içimde büyüyen hasret!
seni yaşıyorum dağlar kadar uzaklığını

ben yok desem
yüreğimin suları maviye b/akıyor
berrak şelale sesi gibi umut ç/ağlıyor
ikimiz de sessizce uyuya kalan günlere

bir mahpus tesbiyi sayarken
düşüne sardığı mısralar uzayınca
holta atarken ben tersine dönen adamın haline b/aktım
sen gülüşünle dağlarımı deliyordun

tüneli bin renkli yollarına koynunda gezerdim
senin yokluğunla dalıp okyanuslara dalıp giderdim
mezara gitmelerim kadar
acıyan yaraları kanatıyor her halin düş yorgunu sevdamla

gavur dağın dolamaçlı yollarında uçuyorum
sarhoş oluyor gözlerine hasret sardıkça
her geçen zamana inat hasret kokuyor g/özlerim

bazen de anı bir irkilmeyle uyanıyorum
her sabahın ayazında üşüyorum
sen saklımdayken ısınıyorum

seni düşünürken
ayaz soğuğu yüzüme esen seher yeli
bana tesir etmiyor yokluğun cemresinde

bu nasıl bir sevda hasreti diye
ne okuyor ne de görünüyor
gözlerin yaşı nemli duvarlara b/akıyor

yıldızları sönük bir gecede dualarımla kalıyorum
yalnızlığımla koşuyorum yüreğinde yeşil fidanlara

okuduğum aşk romanları hatırlatır geceye
sonra teselli oluyorum
gönlümde yaralarım kanasa da
hoş oluyorum seni sevince

seni sevmek kadar hasretin de güzel

20*10*13*Karataş*