Seni Tahliye Ediyorum!

Nedeni ne olursa olsun,
Ne varlığınla özgürüm, ne yokluğunla esir!
Yok olup gittin işte, umurumda mı dersin?

Kalbimi kaplamışken aşkın her hali,
Unutur muyum, soğutur muyum?
Sıcacık saklıyorum, özenle bakıyorum,
Üstüne titriyorum anlayacağın...

Hissettirmem kimselere, gizli kalıyorsun!
Oysa sen apaçık olmalıydın, gizli değil!
Yaşam kadar kıymetli, nefes gibi...
Şimdilik keyfini sür bensizliğin!
Bir zaman sonra, hissedeceksin olmadığımı!
Bu olacaktır sanırım en büyük çaresizliğin...

Yani, ne yokluktan kork, ne yaşam şartlarından,
En çok olmayışım yoracak gelecekte...
Belki birkaç cümlede yer alacağım,
Belki sadece düşüncelerde...

Biliyorum, olacağım içinde, yüreğinde, aklında, hayatında!

Bilirim zordur olmayanı istemek,
Ama zor olan şeyler de kıymetlidir bazen!
Gecelere yolculuklar hırpalar insanı,
Şayet düşündüğüm kadar kalpsiz değilsen!

Acıtır gözyaşların yanaklarını,
Kızgın ifadelerle bakarsın karanlığa,
Ne karanlık fark eder seni, ne de duvarlar
İşte insanı en çok bir de bu yorar!

Gelecekte bul beni,
Sana kesilecek en büyük ceza budur!
Orada karşılaşalım yeniden,
Bakalım kalacak mı, yaşayacak mı içindeki gurur!
İzlerimi silmeye çalışma, yorulma boşuna...

Görecek, yaşayacak, anlayacaksın,
İstemesen bile, benimle yaşlanacaksın!
Beni yaktın ya bu yanına kalmaz!
Sen de yanacaksın!
Benimkisi beddua değil, serzeniş değil, isyan değil!
Sana, geleceğin hediyesi olacak!
Sadece bilmeni istiyorum...

Şimdi git, gitmeni istiyorum!
Hapsettiğim seni, tahliye ediyorum!