Seni Tanimak

Gözler gölgesine düşerken hane-i saadetin
Efendim kokun dökülmüştür yollara
Köyünde baldan tatlı çorbalar
Ekmekte sıra olunmuştur efendim

Kapında çaresizler hastalar
ve en arkada sevdalılar
Gönül yerini ayak altında almıştır efendim

Nefsi yere hasır eyleyen yürekler
Gece kıvrılır beton üstüne
Baba bahçesinde misali gezinir ayaklar
Baş yerde göz yerde
Pişmanlık türküleri güllerin fısıldanır kulağına
Soğuk sulardan bulunurken şifalar

Nazarında pervane böcekleri gibi titrerken sevenlerin
Sesin yükselir bir kuşluk vakti
Müjdeni verirsin bekleyenlerine
Ayrılık zorluğun kılıcıyla saplanırken yüreğe
Gözlerden dökülenler
Sözlerden çok söyler sessizce
Ve son dua Rabbim yine gelmeyi nasip eyle

Seni tanımak
Gönlü peteğine muhabbetin arı,
Ömrü bal eylemektir.

Balın peteğin ve arıların mubarek olsun efendim