Seni Unutabilmeyi Denemek
Gözlerini unutmak mümkün mü sence,
İçlerine baktığımda gerçeklerin kaybolduğu.
Sonrasında, herşeyin yeniden başladığı
sonsuz kere sonsuz...
Ellerini unutmak mümkün mü diyorsun.
Bir kez bile dokununca
müptelası olunan o yumuşaklığı.
İçini titreten, garip heyecanlara düşüren,
Hiç anahtarı olmayan kelepçelerle bağlanmak
istediğim ellerini unutabilmek...
Gülüşünü,
saçının bir tek telini,
kokunu,
Seninle olan her saniyemi,
Dudaklarına götürdüğün sigarayı,
Aldığın her nefesi,
Baktığın heryeri,
Yorgunluğunu,
Sevincini,
Evet, evet sana ait herşeyi,
Unutabilmek ...
Mümkün mü ?
Yüreğe kazınanın, kapısı aşk kıblesine dönük akılla inşa edilen tapınağı vardır...
Unutmak mümkün değildir...
Kalben tebrik ederim.Saygılarımla.
Mümkün değil....Bilirim..
Çok güzel anlatmışsınız.
Bazen denemek bile cesaret ister... Sade bir dille yazılmış çok güzel bir şiir okudum Tebriklerimi bıraktım sayfanıza.