Seni Yalandan Yere Bile Sevemiyorum Artık

seni sevmiyorum
çünkü


senin gibi burnu dik aklı havada birini daha tanımadım ben şu hayatımda
senin gibi ruhsuz taş kalpli
sana ne söz işler ne de yazı
sana lafımı geçirmem hiç
inatçı mısın inatçı

kalbini kilitlemişsin
anahtarını avucunda saklamışsın
elini tutup avuçlarını açmaya uğraşıyorum
bileklerini büküyorum da
avucunu içindeki anahtarı çıkaramıyorum bir türlü

benden aşağı yok gözünde
insan olan alır bir kenara konuşur
sen beni insan yerine bile koymuyorsun
ne bu sendeki ukalalık

seninle benim kilom aynı
seninle benim boyum aynı
seninle benim yolum aynı
senin etin mi pahalı
yoksa benim kemiğim mi ucuz
sana paha biçemem ben güzel kız
paha biçenlerden korurum yalnız

yalnız senin sözün söz
benimki artık kuru laf
Mamak'tan aşağı eser bir yel
kalır mı yüzünde güzelliğin

sana da açacaklar iki metre kuyu
bana da biçecekler iki metre kefen bezi
sana da okuyacaklar Yasin-i şerif
benim de üstümü örtecekler toprakla gayrı

bedenim ölür de
sevdam hep diri kalır benim.
sen bilir misin
çakal sürüleri artık
hep peşinde dolaşacaktır

seni gerçekten seven bendim
seni yalandan yere bile sevemiyorum şimdi
seviyorum artık aşkı
aşkım ise başkasınınki