Seni Yaşamak

Giderken benden bir şeyler alıp gitmiştin
Bir çölün ortasına bir çiçeği bırakır gibi
Yıldızsız bir gece gibi bıraktın beni

Giderken usulca hayat ışığımı alıp gitmiştin
Kör kuyuların en siyahına bırakarak
Düşlerimin ortasına yapayalnız kalarak

Üşüyerek izliyordum yok oluşumu
Yüzümde ki eksikliğinin izlerini taşıyarak
Sarılıyordum anılarımıza kaybolmuş bir çocuk gibi

Titrek ellerimle okşuyordum cansız sıcaklığını
Ürperiyordum ilk akşamın ilk sensizliğin de
Üstüme atıyordum o zaman hayallerini
Gene de korkuyordum

Medet umuyorum sana benzeyenlerden
Resimlerinden ve bana bıraktığın
Aşk kırıntılarıyla

Senli olan vaatlerime
Ve bir gün ihtimal vererek geri gelişine
Kanarak avutuyordum kendimi

Ne giden geri geldi ne de sen
Ne ömrüm bitti ne de sana olan sevgim
Mürekkebim de bitmedi umutlarım da

Bekleyişle geçen yıllarım hasretlerine bin katılarak
Ve inanarak sende ki sevgime, aşkıma
Ve yolun sonunda anladım ki
Yaşamaktır aşk seni yaşayarak