Seni Yaşamak

Kapıları yokluyordu hayallerim
İçeri girmesini beklerken
Nefesini alıyordum penceremden
açık kalmış her aradan sızıyordu bedenime

Hayallerimi bırakıp sana kaçıyordum
soluklarım ıssız kalmış bedenimi kovalıyor
oysa ki her adımımda sana atılan inşa'nın duvarlarını yıkıyorum

Sen de biliyordun gecenin mahrumiyetini
ama ellerimde sıcak bir gözyaşı
adına ağlamak denilemez ama bilmiyorum
yaşamaktan başka bir şeydi bu

Güneşini kaybetmiş bir ağacın kollarında
hüznü bekliyordum
Çırpınmak değildi bunun adı
ya da yalvarmak

Dökülen gözyaşlarını kıskandım
dur diyemedim gidişlerin arkasından
seni kaybettim
hayallerimin ardından