Seni Yüreğimde Büyüttüm

Seni yüreğimde büyüttüm

Kalbimin acılarında,

Hırçın bir kardeş gibi.

Şiirlerle sarmaladım

Bir yudum umutla arındım

Seni aydınlığa sakladım

Acılardan acılara kıldan ince köprü

Can olmuş mahşer yeri

Öyle sevdim seni

Tutsak ve kirli…

Okyanuslara ulaştırdım en yorgun gemileri

Baharla okşadım saçlarını

Gökkuşağında avuttum çatık kaşlarını

Sevdim seni

En çıkmaz şiirlerimde

Mısralara sürdüm gözlerini

Seni acılarla büyüttüm

Işığa hasret yüreğimde öğüttüm

Seni yokuşlarda sevdim

Varışsız yollarda

Yapayalnız ve titrek rüzgarlarda

Nefesini aldım soluğumda

-Kahrımdan da değil,ölüm yaklaşıyor durdukça-

Seni hızla çarpan kalbimin

Kesilen soluğunda sevdim

Dokunsalar izahı olmayacak

Bir maveranın kutupsuz yıldızında boğulacağım

Seni onlarda gördüm

Bıçak gibi gözlerin

Dolaşıyor bütün evreni

Önce bana uğruyor

Sonra anlatıyor kimsesizliği

Seni yalnızlığıma gömdüm