Senin Aşkın Göçebe

Gidiyorsun sevgili.
Ardına alıp beni,
Avuçlarıma bırakıp sensizliği,
Terkediyorsun...

Gidiyorsun.
Bir yıldız gibi,
Konmuştun saçlarıma oysa ki,
Taçlandırmıştın her telini.
Süzüle süzüle
Akmıştın gözlerime,
El vermiştin yüreğime.

Şimdi gidiyorsun.
Çiğ düşürdün gözlerime...
Yüreğim çırpınmakta,
Avuçlarım ter içinde...
Gitme...

Gitme ey sevgili!
Hep yalnızlıkta baş verir hüzün,
İçimde bir ur gibi büyürsün.
Gel de gitme.
Aşkımız,
Bırakalım kendi halinde
Büyüsün büyüsün...

Ama nafile.
Bu kez saçlarımda yıldız tozu,
Yüreğimde ellerinin boşluğu...
Acı bir rüzgar,
Mıhladığım yerden söküp seni,
Yar ellere savurdu...

Eyy yokluğuna türkü yaktığım!
Şimdi nerdesin?
Bu kaçıncı gecem sensiz,
Kaçıncı yalvarışım sessizliğe,
Bilir misin?
Bilir misin ağlayışlarımı,
İçimdeki hasretin çağlayışını?
Bilir misin?
Adı,?'Sensizlik?'olan
Yokluğunun verdiği acıyı...

Ah! ne zor,
Her şarkıda seni duymak,
Her şiirde seni okumak...

Şimdi aşkımızı aldım.
Denizlerin,
En derin yerine bıraktım.
Biliyorum çünkü
Dönmeyeceksin.
Sen,
Bensiz gecelerde,
Geçici heveslerde,
Soluklandığın tenlerde...
Biliyorum,
Senin aşkın göçebe...