Senin Için Hep Nefes Alıp Verişim...

Seni düşünmek ne mühim
Vazgeçilmez bir heves bende
Onca baktım da gözlerine
Seni sevdiğimi hiç bilemedin

Yanlış bir zamanıydı sevmenin
Kalbim yeni harpten çıkmıştı
Söylenecek söz mü kalmıştı?
Seni sevdiğimi hiç bilemedin

Mesafeleri sen koydun aramıza
Uzatıp elemi yetişemedim
Nefes almak zorlaştı sonra
Yokluğuna daha fazla direnemedim...

Bir gülüş yetecekti
Biliyordum, ısınacaktı ellerim
Kalbimin buzları çözülecekti
Senin içindi hep nefes alıp verişim...

Sonra ölüm geldi habersiz
Soğuktu sensizliğin varlığı
Sen yokken her yer kimsesiz
Sen yokken her yer can yakıcı...