Senin O Gözlerin Beni Vuruyor

Beni öldürecek gibi bakma yâr
Senin o gözlerin beni vuruyor
Yüreğinde yerim bu kadar mı dar
Hep acı sözlerin beni kırıyor

Ben yârin elinden bir dolu içtim
İçtim de doluyu kendimden geçtim
Bilmedim ben nasıl ateşe düştüm
Bu can bu bedende yandı yanıyor

Ben nasıl inandım ben nasıl kandım
Daha düzen tutmaz yıkıldı bendim
Sevdana düşeli yandıkça yandım
Yüreğim elinde her dem kanıyor

Bülbülüm hasretim goncaya güle
Yâr odur ki yârin yüzüne güle
Beni öldürecek bu dert bu çile
Dalımda yaprağım gülüm kuruyor

Dermansız derdimin yoktur ilacı
Bitip tükenmiyor bu arsız acı
Artık çağla dökmez ömrüm ağacı
Benim aklım hala sende duruyor

Gönülde yer yoktur derde mihnete
Kader aldı attı beni gurbete
Ayrı mıyız gayrı mıyız kime ne
Eller yine seni benden soruyor

Ozanca bağrımda dert kucak, kucak
Delidir bu desen kim inanacak
Nerde arayacak nerde bulacak
Gönül can verecek canı arıyor

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir

01 Nisan 2010 487 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    çok güzeldi kutlarım

  • 15 yıl önce

    Güzel bir şiir,aşk gözlerde başlayıp kalpte yolunu buluyor,ellerine sağlık Fevzi bey tebriklerim senin için...