Senin Özlemek Dediğin

çaresizliğe karılan eller
artık kalem tutmuyor
sevinmiyor mısralar
avutmuyor bizleri
gün dönerken..

yıkık dökük kalelerin
yanından geçerim
kuş cıvıltıları
bahar güneşinin
tüterken gözünde bir sabah

içimden bayramlar kalkıyor
halaylarla, türkülerle
gel sen yine bana
erikler çiçek açtığında
sor beni

kırların üzerinden
mevsimlere yürüyen
bir göçmen kuş
süzülür gökyüzünde
kabartır yüreğini göğsümün

bir nefeste
dolar ciğerim
ciğerim paslanmaz
kışlarına alışkındır
memleketin

kavak ağaçları
tüy döker
sarı bir sonbahar
karşılar
arka köyün bağlarını

kereviz bahçelerinde
utangaç kirpiler gibi
adım adım
yürüyüp
yolalırken yuvama

masum bir ceylanın bakışı
kurdun gözünde
işaretlenir
ne kadar masum
şu hayatın körpeliği bir bilsem

vakitsiz vedalara
kavuşmak ölü bir gurbettir içimde
son bir defa bakmadan
ayrılmak lazım
kederinden

uzaklaşmak isterim
bazen kendimden,
son nefesim tüter
dağlarında memleketin
yağmurlar yağar toprağına

yoksa ben seni
bunun için mi sevmiştim...

19.08.2012