Senin Ufkuna Bu Son Kanat Çırpışım

Kırıldı dalım sonsuz aşkla severken
Birbiri ardına düşen yalnızlıklarımda
Zemherisi vurdu yüreğimi gözlerinin...

Ucu belirsiz sonu uçurum bir hayattayım
Ilgıt esmiş rüzgâr gözlerinden gönlüme
Bilinmez bir serzenişteyim
Beklide dopdolu bir yalnızlıkta seyahatteyim...

Acımıydı bu son yaşattığın veda?
Hayır, hayır sanma ki çekmedim hiçbir acı
Ben böyle ıstırap görmedim ömrü hayatımda...

Hep gidişlerinle dolu artık satırlarım
Umudumu yitirdim ardından
Kahpe sözlerinden süzülerek sana doğru...

Keşmekeş bir halde
Yalnızlığın rıhtımına bir umut bıraktım senin için
Kırılmış dallarımdan yazılan ümitlerimle
Yüreğimden aşk dökülen bir gecede...

Keşke gitmeleri senin kadar kolay yapabilseydim bende
Her geceme düşmezdi
Bin bir türlü acı ile bağrı yanık yüreğim...

Bilmem farkında mısın?
Üveyikten kalma çırpınışlarla
Anka kuşundan kalma masallarla hala senleyim
Hala gözlerinin feri aklımda
Ama ne yazık ki sen yoksun
Senli masallarımda...

Son kez kanat çırptım bak senin için
Bu elvedalar son bulsun diye
Bu serzenişlerim bitsin diye
Eğer gireceksen tekrar bağrı yanmış yüreğime
Aldığım tüm soluklarım bundan sonra senin için
Soluğumu kesme artık benim...