Senin Yokluğun

Mavi kararmak üzereydi geceye gelen rıhtım
Yüreğimden sökü verdi yağmur tanesi gibi
Senin yokluğun içimdeki hasretim
Ve ışıksız yürüdüğüm patika


Dalga serin iliklerime esiyordu düşlerim
Sensizliğin kaygısı
Kemiriyordu kısa soluklanan lop'larımı
Bana bir şey anlatıyordu uzaklardan
Işınlayan kızıl
İliklerime kadar sezdim
Yorulmadı sezilerim


Son bir sunuş gibi tebessümüm müjde bekliyordu
Gecelere özenen düşünüm
Beni yazarken sakın kendini
Talihin dönemeçlerinde yorma
Bocalıyorum taşımıyor beni
Dalgalarına direnen filika


Tül örtü çekmişti griyi andırıyordu sahilin
Kaybolmuştu mavi yeşili
Yakamozlar göz kırpıyordu sanki gönlümü süzer gibi
Derin humma göz pınarının Işıl'ı


Dalmıştı ruhum hoş bir seda sunan dalga sesine
Kapanmıştı perde duygularım gömülmüştü
Gecenin rehavetine
Kaybolmuştu gözlerimden gün boyu
İçimi çeken sevda kızılı


Yosunlanmıştı umutlarım ayak uydurmuştu
Gecenin uğultusuna
Son çakıl taşıydı elimde kalan atıyorum
Duy sevgili gel artık iç çeken
Nefesimi kısma


Döndüm şimdi gecemle inzivada umutlarımla
Dalarım bir kulaç boyu
Kısmet ne olur bilemem duygular yüklü
Aşmışım gönlümdeki perdeyi
Hatıratlarına gömülmüş ruhum
Yeterde artar bile bir dilim ekmek
Tesettür için bir yamalı hırka.







2010-02-21