Seninle

Uzun bir akşamüstüydü diğerleriyle aynı olan

Gereksiz mumlu romantik düşünceler gibi

Defalarca okunmuş onca kitaplara el süremeden

Derin iç çekmelerin nefes almak sanıldığı

Sen ve sensizliğin dayanılmaz aralığı

Bir boşluk gözlerimin önünde tam şurama dolan

Hele o yutkunurken boğulma hissi

Rüya olmasına yalvarılan

Beklemenin kabullenmeyle değiştiği

Üstüne bir de acımasız ısrar

Bir başınalığı tarif ediyordum o sıra

Suçun yok sen yoktun buralarda

Sesler kokular zamansız kapı zili önemsizken

Aşina her bakış heybetlenirken nazarlarda

Eski yakalıyor ya insanı hani şu pişman ensesinden

Anahtarlara açılan kapılar eksik sofralar

Nasıl denir bilmem ki ya seni sorsalar

Sıradan bir gündüz gözüydü koşturmaların aldatmacasında

Mecburi tebessümlerin akşama vereceği ıstırap hesaplanmadan

Ertesi günü tahmin edebilmenin zavallığı sarınca birden

Tanımadığım bir uğultu gibi tek olmak

Yegâne ile yalnızlığın birbirine karışmış o mendebur hali

Tarif edilemeyen yan ağrıların zamanla geçme ihtimali

Yalnızlığın maskelendiği samimiyetsiz kalabalıklar belki

Ya o sana sorulmadan sen olmak...........