Seninle Doğdum, Seninle Yaşiyorum, Seninle Öleceğim

Dün yine uzun uzun seni düşündüm
Ve gözlerim dalıp dalıp gitti maziye
Seninle gezdiğim o sahiller
Oturduğumuz o parklar
Hep gözümün önündeler birer birer.

İnsan neden ağlarmış öyle dolu dolu
Şimdi daha iyi anlıyorum
Neden firarı geçirirmiş aklından
Olgun bir meyve neden düşermiş dalından
Şimdi daha iyi anlıyorum
Gözlerim bir boşlukta seni arıyor
Gökteki en parlak yıldızda seni buluyorum.

Tarihimi seninle yeniden yazdım
İstersen ömrümü vermeye hazırım
Kalbime bir hançer gibi saplandın
Sen benim sadece yüreğime değil
Bedenime ve ruhuma da kazındın.

Öylesine hoştu ki süzgün bakışların
Heyecanlanmama yeterdi kalp atışların
Senin yanında zaman dururdu ölüm yoktu
Biliyorum ikimiz içindi ağlayışların.

Artık bundan ötesi yok seni seveceğim
Şafağın aydınlığında, tanın kızıllığında
Ömrümün bittiği yerde, dahasın da
Seninle doğdum,
Seninle yaşıyorum
Seninle öleceğim.

2002 / Bursa

2009 Nisan ayına ait dip not: Bu şiiri 2002 yılında Bursa'da askerde iken, sanki seni hayal ederek yazmışım, daha hayatıma girmene 2 yıl varmış oysa. Ama bizi anlatmışım tıpkı. Şunu bil; ilk ve son aşkım sen olacaksın.