Seninle Gülmeye Alıştı Bu Yüzüm

bulut bulut geldi aşkın yüreğime
damla damla düştü sevdan içime kalbime
güneş gibi doğdun sen benim karanlık geceme

şiirlerime konu oldu aşkın seni saydım söyledim
her gece seni düşünüp seni özledim
bana geleceğin günü hasretle gözledim

umutlar bitmedi hiç yeşil yeşil içimde
hasret denilen duygu yaşanılmaz içimde
sana olan sevgim tarif edilmez biçimde

bıçak yarası gibi yokluğun kanatır yüreğimi
sarmıyor hasretin içimdeki yerini
özledim seni senli günlerimi

hani biterdi bu acı hasret
gelen gecenden umuyorum medet
sense etmiyorsun yanına beni davet

bir gelsen bana sarsam seni
kapansa yaralarım dindirsen beni
ümitlede yeşerse olsa diri

ekleme hayatıma girmesin hüzün
soldurma beni gülsün bu yüzüm
yokluğunla savaşamam gitme sakın benden
seninle gülmeye alıştı bu yüzüm...