Seninle Hasbihal

Seni temsilen senin resimlerine döküyorum özlemimi sensiz gecelerde.
Ve hasret tecrübemi dillendiriyorum amatör dizelerde,
Bana ayrılan bu kalbin kadar temiz sayfalara.

Sen şimdi uyurken beraber uyuduğumuz zamanlar geliyor aklıma,
Aşk kokulu ağızlarla, meşk yorgunu gece sonlarında.
Nasıl tarif etsem eksik, ancak bilenler anlar;
Yarin kokusundan uzaklığı ve bünyeye verdiği ağır ıstırabı.

Nasıl bir keman sesi, hangi neyin nefesi tarif edebilir hasretin manasını?
Ve nasıl bir kanun telinin inlemesi eşlik eder efkar perçinlemesine?
Dert değil!
Aşıkken her nota katık oluyor senli hayallere,
Senin yokluğunda.

Her şarkı seni söylüyor sonra ve her türkü hasretimi.
İzlediğim her film bizi anlatıyor hayal alemimde.
Ama hiçbir göz batmıyor seninki gibi yüreğime
Ve hiçbir ten senin gibi kokmuyor yalancı parfümler ardından.

?dön? demek çok mu ağır bünyeye?
Ya da gurur mu ağır aşka ve sevgiye göre?
Sevgini itirafın yan etkileri mi ağır kalp sağlığına?
Sağlık olsun deyip affetmenin büyüklüğü mü eziyor insanlığını yoksa?

Lanet olsun seni benden ırak tutan her neyse.
Ama duymadığın hiçbir sözüm işe yaramıyor
Ve hiçbir afili sözüm para etmiyor isminin altında.
?seviyorum? demek kadar anlatmıyor duygumu hiçbir kelam.
?dön gel? kadar etkili olmuyor hiçbir pişmanlık yazısı.
Ve hala hiçbir şiirim yakmıyor beni;
Dudaklarına ismini fısıldadığım gibi...