Seninle Sensiz Bir Gece...
ben bu gece sensiz uyuyabilir miyim ki
kolay mı susuz kalmak
kaç gün yaşarki insan dili damağı kuruyarak
bilirsin ellerinin saf temizliği uzanır saçlarıma
beni önemli kılarsın
gözlerime baktıkça alevler yükselir bu dört duvarda
çığlık çığlığa olur hep uykularımız
sevişiriz birbirimize dokunmadan
ağlarız gözyaşlarımıza uzanmadan
sen yatağın bir köşesinde beni izlerken
ben uykularımda sensizlikle savaşırım
bilmezsin yanlızlıktan korktuğumu
beni hiç yanlız bırakmadınki,sensizlikle
istanbul yeter mi sence
ya da viyana
ya da ne bileyim
öyle işte....
hasret büyütüyorum sana devlerin aşkı kadar büyükçe
anlatmamı bekleme
çözemedim bende...çözememki düşünsemde... düşüncemde...
seni sende,bendeki senle sensizlikle....
tebrikler.
yüregine saglik cok güzel olmus.. sormak istedigim sey, neden viyana😊? gördügüm kadariyla klavye türkiyenin..
merakimi mazur görün..
sevgilerimle..
gözlerime baktıkça alevler yükselir bu dört duvarda çığlık çığlığa olur hep uykularımız sevişiriz birbirimize dokunmadan ağlarız gözyaşlarımıza uzanmadan sen yatağın bir köşesinde beni izlerken ben uykularımda sensizlikle savaşırım bilmezsin yanlızlıktan korktuğumu beni hiç yanlız bırakmadınki,sensizlikle
Yüreğine sağlık gerçekten şiirlerini severek beğenerek okudum.Hepsi ayrı bir tat ayrı bir lezzette.Sevgi adına dostluk adına aramıza hoş geldin.Şiir perisi.Sevgilerimle...
musam canım.... sen öyle güzelsinki...şiir gibisin ve şiir benim için saf suyu andırır.. :)))
nebile aydın sanada ayrıca teşekkür ederim... şiirimi beğendiysen ne mutlu bana :)))
her dizesi ayrı güzel ve anlamlı.kimse benden iyi anlayamaz bu şiir'i ismin kadar güzel bir (jivot) hayat dolu,Her harfinde yaşanmışlığımı yaşattı bana...müsadenle itiraf edeyim burda melake saflığının sana ait bir şiir oldugunu;
Melake saflığı
Hiçliğin boşluğu gibi düşleniyordun! Alabildiğine derin,alabildiğine fütursuzca... Varlığın yahut yokluğun ! Her iki alemde de isteniyordu bahşedilmiş tenin... İspatıydı cennet'ten nasibini almış binbir renkte, Binbir ahenkte gözlerin, kaybolurdu Ademoğlu bu armonide. Ki; kalıyordu divit aciz ! Sessizlik ! Dokundum kadifemsi tenine. Zerrelerinde ki çığırtkanlık yükseldi şehr-i istanbul'da ! Su ! Nefesinde ki berraklık seyretti adeta iliklerimde. Nefesin tekrir etti, bir Semazen sarhoşluğu misali... Ey ! şehr-i İstanbul'a eşdeğer Havvakızı... Tek bedende iki ruh,tutuştu ellerimiz. Sekiz aylık bebek çaresizliğinde muhtaç,susuz,aç !