Seninle Yürüyen Merdivende Olmaktan Çekişi Zıt Kutupların İkimizi

Bir yürüyen merdivenin iki kutbu ellerimiz
Ne kadar çabalarsam yakalayamıyorum

Gözlerin göreceğim son deniz mi
Ağlıyor kahküllerin rüzgarında aşkın
Yükselen ve alçalan iki ruh
Ömrün ve kaderin kesinliği
Ve mekanizmin değişmezliği
Herşeyi boşa çıkarmak uğruna
İşte müçteban peşinde
Uzaklaşma artık

Ömründe vurulduğunda mesafeye
bir sınırı var

Birisi durdursun bunu
Eski merdivenler nerede
Ahşabına dayanıp seni beklediklerim
Ellerimde bir oyuncak ayıcık
Ne ahenkli akar gözyaşım ruganında

Fişi tanrı katında olsada çekin
İnsanlığın mutluluğu birikmiş olsada

Açın kapaklarını gözlerimin son bir kez
Bulanıklaşmadan tam ,görünmez olmadan
Azalırken mukavemetim öldürücü acına


Seninle yürüyen merdivende olmaktan
Çekişi zıt kutupların ikimizi

Siz ağlamayı iyi bilirsiniz ıhlamurlar
Ihlım yazları yastığımda ki gibi
Emin olun birgün döneceğim

Birgün taş merdivenlerinde bir köyün
Nemrut'un suretleri bakaduracak
Gelinimin duağı sıkışıp durduracak mekanizmi
Tutacağım ellerini
hasretle beraber gelecek güzel günlere
Ahşap ve taştan dünyamıza dönüşümüzü

Pek muteber ıhlamur beyfendi
Ve ilk kızımızın ismi ıhlam

Neler tahriklenecek bak
Seninle yürüyen merdivende olmaktan
Çekişi zıt kutupların ikimizi