Senli Günlerim / Benli Günlerin / Bizli Günler

Masallar,
Destanlar,
Efsaneler,
Öyküler.....

Hepsi birer yalan oldu,
Hepsi birer birer kayıplara karıştı,
Yokluğunda ne ben kaldım,
Ne de hatıralar saklı durdu sandığımda.
Kalemlerim kırıldı,
Dağınık mürekkeplerimin arasında.
Ne yazabiliyorum artık sensizliği,
Ne de anlatabiliyorum çaresizliğimi.
Öylesine sağır oldu ki kulaklar,
Duyulmuyor haykırışlarım,
Bakılmıyor bile yüzüme,
Sanki vebalı bir ortaçağ gibi bedenim.

Aşklar,
Sevdalar,
Sevgiler,
Mutluluklar...

Öylesine uzak ki gönlüme,
Kara yedi kapı ardıma vurulmus,
Anahtarları denize atılmış,
Kayıplar kervanına girmiş umutlarım,
Çıkabilecek herhangi bir yol dahi yok.
Ne ümit ne de umut var gözlerime.
Bir kırık aşk güftesi gibi,
Bestelenemiyor,
Söylenemiyor,
Anlatılamıyorum...

Düşler,
Hayaller,
Hayatlar,
Hatalar....

Baştan sona dizilmiş acılar,
Bulutlar gam yüklü,
Yağmurlar sanki keder tanesi,
Tane tane düşüyor saçlarıma,
Yağıyor yaşlı yanaklarıma,
Serpiliyor yaslı yüreğime.
Yağdıkça aklar düşüyor ömrüme,
Yayılıyor acılar denizi tenimin her köşesine.

Yağdıkça acılar deniz oluyor yüreğimde.
Kamçılıyor tenimi her bir zerremi,
Feryat bastırıyor kamçı seslerini,
Sesler kesilmiyor oysaki,
Ne yaralarımda,
Ne de izleri taşıyan kanlı sancılarımda.
Bıraktım artık pes ettim,
Hem acılara,
Hemde azaplarıma,
Suskunum ben ölesiye.

Solum,
Sonum,
Sonsuzum,
Sonsuzluğum...

Yüreğime düşürdüğüm cemre,
Baharı yeşerttiğim fidanım,
Ezelim idin eziyetim oldun.
Yeşilimdin sarım oldun,
Neşe idin hüsran oldun.
Oysaki aşka inandığım,
Sevgi şerbetine tattığım idin.
Ama nerden bilirdim ki,
Altın kadehte sunulan zehir olduğunu,
Nerden bilebilirdim ki,
Solum değil sonum olacağını.
Ben solum dedim yüreğimle,
Sen istemem dedin ebediyete...

Unutamayacaksın,
Özleyeceksın,
Ağlayacaksın,
Susacaksın...

Keder dolu azap denizlerde,
Yan yatmış balık gibi,
Acı yüklü yağmurlarda,
Solan güller gibi,
Anacaksın adımı ağlayacaksın hıçkıra hıçkıra,
Seslerin duyalamayacak oysa,
Yalnız olacaksın,
Dört tarafı denizlerle çevrili ada misali,
Kayıp olacak düşlerin,
Dolup taşacak özlem dolu bakışların,
Akıtacaksın benim gibi gam yüklü denizlere,
Ama ne deniz kabul edecek,
Ne de nehirler anlayacak seni.
Ben gittiğim günden sonra susacak tüm kainat,
Sessizliğe bürünecek tabiat.
Benden geriye kalacak hatıralar olacak sana,
Bir kanlı bez parçam,
Bir kırık düşlerim,


Senli günlerim,
Benli günlerin,
Bizli günler...

Yok oluş içerisinde düş havuzu,
Tükeniyor hicran gecelerin köşesinde,
Günler miras geriye bir tek.
O 'Senli Günlerim'.
O 'Benli Günlerin'.
Birer birer enkaz halinde kalacak,
Ki nasıl unutulduysa o hayaller,
Kırık hayatlar sınırında.
Hatalar dolup taşmış mıydı yoksa.
Ya da bitmiş miydi umutlar.
Bitmiş miydi ilahi aşkın kuldaki benzeri hali.