Sensin

Ne anne ne de baba,
Hiçbiri derman değil bana.
Batmış olduğum çamurdan,
Tek çıkaracak kişi sensin....

Bu dert bırakıyor beni perişan,
Her gün ruhumu yeniden yutan.
İstemem ne şöhret ne de şan
Tek arzuladığım sensin...

Ne yapacağımı bilemez haldeyim,
Beni kurtaracak kişi kim?
Belki çekildi, belki çekilmek üzere pim
Bombayı imha edecek asker sensin....

Bir adım ilerisi sen, bir adım gerisi uçurum
Ortada kalmak aslında en kötü durum.
Karanlığı yenmek için yetmiyor mum,
Karanlığımı aydınlatacak lamba sensin....

Uçurumdan atlamak kolay, zor olan sen
Elini tutmak çok zor, kolay giymek kefen.
Hayat hep kötü, hep gaddar, hep kıraç....neden?
İsyanımı bastıracak güç sensin...

Bu şiiri yazan şair sensin,
Gönlümdeki kir sensin,
Sevdiğim bir sensin,
Sensin, sensin, sensin hep sensin;
Yuttuğum zehirli hap sensin,
Dünyada çektiğim azap sensin,
Gözümün önünden gitmeyen serap sensin,
Beni öldürecek olan da yaşatacak olan da sensin,
Aslında; ben sen, sen de bensin.........