Sensiz
Bir nefes gibi muhtacım
sevmeye sevilmeye,
Bir Zehir gibi vuruyor
yokluğun yüreğime..
Alıştım sana bırakamıyorum,
yanıyor içim,
bana bakmayan gözlerine yanıyor..
Sürükleniyorum bir çıkmaza,
korkuyorum aslında,
sevilmemeye mahkum olmaktan..
karşılıksız kalmaktan..
Seni kaybetmekten..
Şiiri okuduğumda kafamdaki tek soru "zehir" kelimesinin baş harfinin neden büyük olduğuydu. O büyükse nefes neden küçük. Ya da gerek var mı sahiden böyle şeylere.