Sensiz Bu Can Ölüyor...

yine sonbahar çöktü hayallerime
yine gem vurdum sensizliğe
uçsuz bucaksız karınlıkların esirindeyim şimdi
ölüm kapımı çalıyor
nefeslerim kesiliyor
yanan yüreğim köz oldu kül oldu savruluyor
hasretim bitmek tükenmek bilmiyor
vuslat yapıştı yakama düşmüyor
gittin ya yoksun ya ecel peşimi bırakmıyor
kimseler derdime çare bulamıyor
sensiz güllerim açmıyor
mevsimlerim sonbahar oldu yazlar gelmiyor
sen yoksun ya yüzüm gülmüyor
gittin ya sensiz yaşamak haram geliyor
gözlerimin yaşı eksik olmuyor
her damla yüreğime düşüyor
yüreğimin acısı dinmiyor
canım yanıyor
gözlerim her yerde seni arıyor
kalbim her gördüğünü sen sanıyor
ellerim boş kaldı ellerini arıyor
üşüyorum yüreğim üşüyor
gel gitme sevdiğim sensiz bu can ölüyor...