Sensiz Film
sonunu bile bile sevdik birbirimizi
gözyaşlı bir sinemaydı bizimkisi
ne, ne zaman bilemedik izleyiciler gibi
ama sonunda ağladık seyirciler gibi
beyaz perdede ne çok ağladı halimize
sevda ile tutulduk sandık birbirimize
özledim seni sadece görmeyi bile
gelde anlat anlatabilirsen ayrıldığımızı yüreğime
yoksun artık sen, rol bile yapamııyorum seviyorum diye
sevmek artık bana çok uzak bir kelime
sensiz her gecen an bana zulum bana cefa
bitti sinema haydi yüreğim herkes kendi yoluna
Gidişinle açılan büyük çukur devrimdir kalbimde...
Çok güzel bir şiir okudum yüreğinize sağlık... Kaleminiz daim olsun Zuhal hanım...👍