Sensiz Geçen Günlerimin Hatırına

Ey yar...
sen yoksun hem de var olan yüreğimin baş köşesinde
bir dağ evinde şömine önünde ateşin aleviyle ısınıyorsun
yokluğun gözü kör olsun sensiz hayat olmuyor be gülüm!!

olmuyor dedikçe
çuvala sığmayan sevgiler taşıyor etrafım kör düğümlerine

yine de sen bana gelme
gelince korkuyorum seni kayıp etmekten
gelmekte var gitmekte...
ikisine hasretimle koşuyorum yokluğunda varken

sen
deniz dalgası içinde yüzen bir deryamsın
sana sıkı sarılışıma k/alınca sevdama çoğalan şelalesin
dünyaya açılan gözümun nurusun

gizli kapaklı düş sarsamda içimdeki yaralara
gönül kapıları üçsa da ayrı kaynıyor ateşler içinde
yanarım dağlarımın yamacında ki ateşin aleviyle

yanan gözün ısısı bir yağmurla soğur içimdeki sesin ağrısı
ısınan kardan ısıyan içimin senli yarınlara
şevki vurur gönülden ötesi

güneşsiz güne poyraz esintisi savurur yolları
yollarda kar yığın yığın soğutur yüreğimin yangınlarını

gözüm sen yorulma düşme yürek yangınlarıma
bir bak gör dünyam seninle yanıyor
ateşinle
dertlerim tutuştu dünya gözüyle
bir baharda yaprak misalı savurdu rüzgarlara

gülüşün bambaşkaydı bizim diyarlarda
gezdiğin yerlerin acı neşesi kuşandı her nefeste gönüle
dost sıcaklığına
uçan adımlarımla kuşandın sana doymayan g/özlerimle

içimde ki sen
nasıl soğur ki sensiz geçen günlerimin hatırına

27*11*12*Karataş*