Sensiz Her Mevsim Sonbahar

Aklım meskenin
Yüreğim otağın
Her türlü içimdesin
Acıyan yanlarıma
Merhem diye sakladığım
Kanıyorum
Sar annem


Bir kaç adım ilerde mutluluk
Tamda kapısındayım derken
Öyle çelmeliyor ki kader
Diz üstü çakılıyorum
Dizlerimin kanaması değil
Yüreğin acısı dayanılmaz


Gece şafağa kucak açarken
Üşürüm vakitli vakitsiz
Kim demiş ki yarım kalmışlık can yakmaz
Öyle kanarsın ki
İçinde ki heyelan bilinmez


Ben bilirim ayrılığın ellerini tutarken
Can kırıklarının acısını
Öyle derin ki


Yokluğunu yudumlarken
Gözlerim nemli
Yüreğim ıslak


Ben bana yabancıyım
Bedenim acıya hamal
Karanlıklarıma güneş doğmadı
Yoruldum
Kırıldım
Dardayım
Tut ellerimden anne
Sensiz her mevsim sonbahar