Sensiz İlk Gecem

Sensiz ilk gecem ölüm gibiydi bana.
Kalkamadım yatağımdan, üşüdüm ilk defa.
Sokağa atılmış bebekler gibiyim, yazık değil mi bana.
Bakamadım telefona, ağlamadım söz vermiştim sana.
Sevemedim doya doya, sana hasret buralarda.
Son günümüz geliyor yine aklıma, öpüşün sonra usulca.
Dua ettim ardınsıra, dönecektin buralara.

Yine yalnızım şimdi, sen yoksun belki.
İnsan severken üzer mi? Tüm acılara göğüs germeli.
Öğrenmek lazım sevmeyi, göstermeli sevgiyi.
Görmek lazım gerçeği.
Belki sevdin sen beni, ama istemedin görmemi.
Dönüyordu yine dünya, acun yanıyor kimin umrunda.

Hoşgörüyorlar derdimi, yoluna sererim her şeyimi.
Severim yine bir hiç uğruna...