Sensiz Ilk Yürüyüş

Yalnızlığa gömülen ilk yürüyüşte
Sensizliğin ilk saatlerindeyim
Öyle arkama bakmadan
Zamanı durmuş sayıp,etrafa aldırmadan
Hüzünlerin ilk vaatlerinde
Günlerin azaplı davetlerindeyim
Yüreğimdeki gülü soldu saymadan
İlerlemekteyim


Her adımımda yeni bir sen düşünüşte
Her anıma bir bakış sığdırmaktayım
Esen rüzgardı nefesin
Yağmurlardı gözyaşım
İçimde ki sedasız yıldırımlar,çığlıkların
Say ki,hıçkırığımdaydı sesin
Yıkılmaya ne hacet,titremekteyim
Sonum olmuştun farkına varmadan
Yeni devrana yokluğuna alışamadan
Düşüşteyim


Sana dair umutlarımı,mutluluklarımı
Avucumda topladığım yanmış taraflarımı
Bertaraf olan her tarafımı
Birer birer izlemekte hüzünlenmekteyim
Her hüzne ayrı ayrı,bıraktıklarını
Her hüzne gidişlerini eklemekte,tükenmekteyim
Parmaklarımın ucunda bu son itiraflarımı
Mahrum olsam da sana anlatmaktan
Gönlünden azledilişimi bitmiş yanlarımı
Buhram kılışını sevdayı
Hiç sormadan sorgulamadan
Anlıma yazılan vedayı ,anlamadan
Baharımı tatmadan gitmekteyim
Nihayetim gelmişti elimde olmadan
Üzülmekteyim