Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok Istedim.

Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim.
Mavi bir aleve dönÜştÜ gözlerin.
Tutuşturmak istedim,
Beni böyle bırakıp gittigin bu sehri.
Ama yakamadım,
çÜnki gözlerin engelim oldu.
Bana bakıyordun...

Yakamadım işte ne diyeyim sen olmayınca yanımda.
Yakmak Üzereydimki bu şehri,
Hatıralar gene engelim oldu..

Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istemiştim.
Olmadı...
Sen tuttun elimi ateşlemeye gÜcÜm yetmedi,
Hatıralarımız var dedin, bırak yakma şehri.
Yaşayanlara acıdıgımız için degil;
Anılar yıpranırda aşkımız kalmaz diye yakma dedin yakmadım.
Sadece sen ÜzÜlme diye,
İSTANBUL`u yakmıyorum işte....