Sensiz Nefes Alamıyorum
Bu şehirde nefes alamıyorum
Gözlerin aklıma geliyor..
Bakmaya doyamadığım toprak gözlerin
Beraber yürüdüğümüz yollardan yürüyorum hep
Sanki gelecekmişsin yibi o ağacın altında bekliyorum..
İçimde hep bir umut var
Ama sen gelmiyorsun kelimeler
Yine boğazımda düğümleniyor
Üşüyorum toprak gözlüm
Sensiz çok üşüyorum..
Hep kokunu alıyorum
Ellerinin sıcaklığını hissediyorum
O ağacın altında
Ama bak yine gelmedin
Sonra yağmur yağınca
Pencereye çıkıyorum gelmişsindir diye
Ama yine yoksun
Gözyaşlarım yağmura eşlik ediyor
Kimse duymasın diye hıçkırıklarımı gizliyorum..
Deli yüregim sessizce ağlıyor hep
Boğazım düğümleniyor
Ağlayamıyorum bile
Nefes alamıyorum toprak gözlüm
Sensiz nefes alamıyorum bu şehirde
BAKLMAYA DOYAMADIGIM TOPRAK GOZLERİN TAM BIR HARIKASIN
Sonra yağmur yağınca Pencereye çıkıyorum gelmişsindir diye Ama yine yoksun Gözyaşlarım yağmura eşlik ediyor Kimse duymasın diye hıçkırıklarımı gizliyorum.. Deli yüregim sessizce ağlıyor hep Boğazım düğümleniyor Ağlayamıyorum bile Nefes alamıyorum toprak gözlüm Sensiz nefes alamıyorum bu şehirde
hoşgeldin zeynep, ne güzel bir şiir👍👍👍
nesir... Hatıralarda kalanların yürekte yaşattıklarının ifadesi olarak yazılmış bir özlem ve beklenti ifade ediliyor ama şiirseliği tartışılır..genç yazar mutlaka bunuda aşacak daha iyilerini yazacakdır..
ÖZLEMLİ BİR PAYLAŞIM
teşekür ederim hepinize inş devamı gelicek😊😊😊
tbrk ederım bole guzel sıırlerden bızı mahrum etmemen dılegıyle😊👍👍